انتخاب سرنوشت ساز من_بخش هشتم
زمان پیشنهادی مطالعه مقاله:8 دقیقه
از حفظ حیات که بگذریم، به تفاوت ها در قوت نیاز و محبت و تعلق میرسیم.
باید توجه داشته باشیم که نیروی این نیاز با میزان علاقه ما به ایثار سنجیده میشود نه نیرویی دریافت.
بیشتر افراد بیش از آن به محبت نیازمندند که معمولاً دریافت میکند .
اگر همسرم تمامی محبتی را که در توان اوست ایثار می کند بهتر است که من هم بکوشم به همان اندازه که در توان من است ایثار نماییم.
در اینجا حتی کمی عقب افتادن از دیگری می تواند مشکلات زیادی ایجاد نماید.
در ازدواج های دچار اختلاف و تعارض عدم باز محبت از رفتارهای تنبیهی متداول است.
از آمیختن معنای محبت و آموزش جنسی بپرهیزیم.
کشش نیرومند جنسی نشانگر نیاز محبت و تعلق نیست.
ارتباط جنسی هورمونی مربوط به نیاز برای بقا است.
در اوایل ازدواج کشش جنسی قوی ربط زیادی به محبت و تعلق ندارد.
آزمایش محبت و تعلق، آمیزش جنسی اوایل ازدواج نیست، بلکه رغبت های مداوم با آموزش و کوشش در ارضای طرف دیگر بیش از ارضای خود است.
وقتی که آموزش جنسی در اوایل ازدواج کاهش پیدا میکند به دلیل کاهش هورمون جنسی نیست.
به این دلیل است که یک یا هر دو طرف احساس میکنند محبت کافی با آموزش جنسی همراه نیست.
البته نباید به ژن ها مربوط شود؛ معمولاً محبت کافی وجود دارد،اما این محبت با کنترل بیش از حد
تعطیل شده است.
اگر یک طرف نیازمند به محبت باشد، که بسیاری موارد این طرف زن است، بسیار ایثار میکنند.
و ممکن است از آنچه دریافت می کند راضی باشد.
شاید همسری که نیاز ضعیف تری دارد قادر به ایثار به آن میزانی که زن می خواهد نباشد، یا نخواهد به اندازه های که می تواند، ایثار کند.
در هر حال دلایل کافی برای گفت و گو وجود دارد و دایره حل مسائل بهترین راه است.
به خاطر داشته باشید که در این دایره در صورتی موثر است که؛
طرفین متعهد به تئوری انتخاب، درک نیازها، قوت آنها، دنیای مطلوب و رفتار کلی باشد.
قدم به داخل دایره بگذارید و به یکدیگر نگویید که چه میخواهید، بلکه بگویید تا جهت مشتاقی ایثارید.
به خاطر داشته باشید که ما فقط می توانیم رفتار خود را کنترل کنیم؛
از این رو شما باید فقط راجع به آنچه که مشتاق انجام آن هستید صحبت کنید، نه آنچه که از دیگری می خواهید انجام دهد.
اگر همسری با میزان محبت و دوستی که دیگری مشتاقه آن از حاضر و ماندن در دایره نباشد امید زیادی به دوام ازدواج وجود ندارد.
از آنجا که مذاکره در دایره، خود به خود پیشنهاد محبت است، آنچه در عرضه میشود معمولاً کافی است.
همین که بحث ایثار متمرکز می شود نه بر دریافت، مسئله محبت،فرصت طلایی برای یافتن راه حل دارد.
تا آنجا که به بقا و محبت مربوطه است، هرچه نیروهای نیاز شما با همسرتان نزدیکتر باشد شانس بقای ازدواج بیشتر است.
همسرانی که هر دویشان نیاز به قدرت بالایی ندارند، معمولا با هم توافق دارند.
نیاز قدرت کم، با میل بسیار به گفت و گو همراه است و زوج هایی با میل قدرت کمتر، بیشتر اوقات داخل دایره حل مسئله قرار دارند.
حتی اگر یک همسر نیاز بالاتری به قدرت داشته باشد، ازدواج همچنان بی آسیب می ماند؛
زیرا آن کس که نیاز به قدرت کمتری دارد تا وقتی که احساس محبت کنند از فریاد، بیمی به خود راه نمیدهد.
من این ترکیب از مردان علاقه مند به همسر با نیاز به قدرت بالا و زنان علاقه مند به همسر با نیاز قدرت پایین را دیده ام که با هم توافق معقولی دارند.
اما اگر هر دو همسر نیاز به قدرت قوی داشته باشند؛
که به دلیل جذب متقابل قدرت نسبتا متداول است، فشار برای بیرون راندن دیگری از دایره تقریبا اجتناب ناپذیر است.
آهنگ رزمی رابطه ناشاد و بسیاری از اوقات محکوم، این است :
(این دایره ازدواج به انداز ه ای نیست که هر دو نفر ما را در خود جای بگیرد)
تنها راه برای دو همسر با نیاز به قدرت بالا در رفتار با یکدیگر در صورتی که قادر به ارضای این نیاز در خارج از ازدواج نباشد؛
یافتن راهی است برای کار با هم به طوری که کوششهای همگام آنها به هر دو ارضای بیشتری دهد.
برخلاف نیازهای بقا و محبت نیاز به قدرت کمتر در دایره حل مسائل قابل گفت و گو است.
از افراد علاقه مند به قدرت بالا از دایره حل مسائل یکدیگر را بی اختیار بیرون می راند.
قدرت طبیعتا کمتر قابل مذاکره است؛ زیرا گفتگو به این معناست که هر دو طرف در واگذاری بخشی از قدرت خود اقدام کنند.
از آنجا که صحبت به میزان واگذاری قدرت بستگی دارد؛
لازم است بکوشیم قبل از ازدواج بدانیم که تا چه حد نیاز به قدرت طرف مقابل قوی است.
پس از ازدواج ممکن است برای این کار خیلی دیر باشد.
ادامه دارد….
منبع:
نویسنده:ویلیام گلاسر
مترجم:نورالدین رحمانیان
مطالب مرتبط:
همراه ما باشید:
آدرس کانال تلگرام خانم دکتر الهام مبلیان
آدرس اینستاگرام خانم دکتر الهام مبلیان
گرداورنده:نوشین عسگری زاده
79
