0
افسانه خودباوری-قسمت هشتم
مدت زمان مطالعه: پنج دقیقه
خودباوری خویشتن انسان را با بیان درست این که وجود دارد دچار شدیدترین غرور و نخوت میکند و به اشتباه شخصیت او را مورد ارزیابی قرار می دهد.
جنبه های معقول خویشتن انسان از منظر رفتاردرمانی منطقی_ هیجانی:
رفتاردرمانی منطقی_هیجانی برآورد می کند که اهداف یا مقاصد عمده ی فرد عبارت اند از:
۱_ زنده و سالم ماندن
۲_تمتع بردن، آزمودن شادی های بسیار و رنج یا نارضایتی نسبتا کم.
ما ممکن است درباره ی اینگونه اهداف بحث کنیم و همه آن ها را به عنوان اهدافی خوب نپذیرند.
اما در فرض این که شخصی دارای خویشتن، خود، خودآگاهی یا شخصیت ارزشمندی است، ممکن است موردی همانند موارد زیر به فکرمان خطور کند:
۱_ من وجود دارم و هستم و زندگی مداومی دارم که شاید هشتاد سال و بیشتر طول بکشد و آن گاه از قرار معلوم به پایان می رسد، طوری که من دیگر وجود ندارم.
۲_ من دست کم تا اندازه ای جدا از دیگر انسان ها زندگی می کنم، پس میتوانم به عنوان یک فرد، در اصل به خودم بیندیشم.
۳_ من خصوصیات متفاوتی با سایر انسان ها دارم و در نتیجه، خویشتن و زندگی من بی همتا است.
هیچ کس دیگر در تمام دنیا به نظر نمی رسد که دقیقا همان خصوصیاتی را داشته باشد که من دارم یا برابر من باشد.
۴_ من توانایی ادامه حیات را دارم و اگر زندگی کردن را انتخاب کنم، بی شک چند سال زندگی مداومی خواهم داشت و تا اندازهای با ویژگی های متداوم همچنان به زندگی ادامه خواهم داد.
۵_ من اختیار و توانایی آن را دارم تا برای زندگی یا پیشرفت آتی خودم پیش بینی و برنامه ریزی کنم و بعضی خصوصیات و رفتارهایم را بر اساس ارزش ها و اهداف بنیادی ام تغییر دهم.
۶_ من به علت خودآگاهی و توانایی ام برای پیش بینی و برنامه ریزی برای آینده ام می توانم تا حد شایان توجهی خصوصیات حال و آینده ام را تغییر دهم.
به عبارت دیگر من می توانم دست کم تا حدودی خودم را کنترل کنم.
۷_ من توانایی به یادآوردن، فهمیدن و درس گرفتن از تجربیات گذشته و حال خود را دارم و از این یادآوری، درک و یادگیری برای پیش بینی و تغییر رفتار آتی خود استفاده می کنم.
۸_ من می توانم تصمیم بگیرم که افکار، احساسات و اعمالم را کنترل کنم یا مورد توجه قرار دهم تا به زندگی ام کمک کنم و آن را رضایت بخش تر کنم.
۹_ خویشتن و شخصیت من در حالی که از جهات مهمی نمایانگر استقلال فردی و منحصربه فرد بودنم به شمار می آید، بخش عمده ای از وجهه ی اجتماعی و فرهنگ من نیز به شمار می آید.
من به شخصه فقط موجودی فردی نیستم، بلکه ویژگی های فردی من، یک شخصیت اجتماعی را نیز در بر مبگیرد.
علاوه براین به ندرت فردی گوشه گیر هستم؛ ولی قاطعانه ترجیح می دهم بیشتر اوقات زندگی ام را در خانواده، مدرسه، محل کار، محله، اجتماع، و سایر گروه ها بگذرانم.
من از جهاتی بسیار، من هستم و همچنین طرفدار زندگی اجتماعی.
بنابراین روش های زندگی فردی من با قوانین زندگی اجتماعی آمیخته است.
خویشتن من ثمره و فرایندی فردی و اجتماعی است!
در ضمن بهتر است خویشتن پذیری بی قید و شرط من، شامل دیگرپذیری بی قیدوشرط هم باشد.
من میتوانم و میخواهم سایر انسان ها را مانند خودم با حسن ها، کاستی ها، دستاوردهای مهم و شکست هایمان بپذیرم، فقط به این علت که ما زنده و پرتوان هستیم!
زندگی و شادکامی ام ارزش بسیاری دارد که به خاطر آن و همین طور بقیه انسان ها تلاش کنم.
به عقیده ی من این موارد جنبه های معقول خویشتن است.
در اینجا باید پرسید چرا معقول و پذیرفتنی؟
زیرا به نظر میرسد آنها واقعیت هایی در خود دارند، یعنی حقایقی در آن ها وجود دارد و به اشخاصی که آن ها را تایید میکند، دست یاری میدهد تا ارزش های اساسی معمول زندگی و احساس شادبودنشان را به جای بدبختی به دست آورند.
ادامه دارد…
منبع:
افسانه خودباوری
آلبرت الیس
مطالب مرتبط:
با ما همراه باشید:
آدرس صفحه ی اینستاگرام دکتر الهام مبلیان
آدرس کانال تلگرام دکتر الهام مبلیان
آدرس صفحه ی اینستاگرام نسترن صالحی
گردآورنده: نسترن صالحی
107
