0
افسانه خودباوری-قسمت آخر
مدت زمان مطالعه: ده دقیقه
فواید خودپرستی و خودسنجی
آیا خودپرستی( یا خودسنجی یا خودباوری) فوایدی ندارد؟
بی شک فوایدی دارد و این فواید به رغم زیان هایش برجا می ماند.
خودپرستی یا خودسنجی چه فوایدی دارد؟
خودپرستی شما را به موفقیت و کسب تایید و نظر موافق دیگران ترغیب می کند و در خصوص مقایسه ی همیشگی اعمال و خویشتن خود با سایر افراد به شما برنامه ای جالب و مجذوب کننده ارائه دهد.
در ضمن در بسیاری از موارد اغلب کمک می کند تا دیگران را تحت تاثیر قرار دهید که این اقدام به راستی ارزش دارد.
خودپرستی ممکن است به حفظ زندگی شما کمک کند، مانند وقتی که برای به دست آورد پول بیشتر می کوشید( به علت دلایل خودپرستانه) و در نتیجه، به بقای خود به وسیله ی پول کمک میکنید.
خودسنجی همچون وضعیتی بسیار آسان و امیدوارکننده عمل میکند و به نظر میرسد انسان هایی را گرفتار می سازد که برای پرداختن به آن، تمایل زیستی دارند.
خودسنجی می تواند به شما مسرت بسیار دهد.
وقتی خود را فردی متشخص، بزرگ و برجسته ارزیابی می کنید، خودسنجی شما را به ارائه ی کارهای هنری و علمی برجسته یا نوآوری برمی انگیزد.
خودسنجی به شما این توانایی را میدهد نسبت به دیگران احساس برتری کنید.
خودپرستی به ظاهر فوایدی واقعی دارد.
برای اینکه کاملا از خودسنجی دست بردارید، بسیار فداکاری کنید، زیرا ما نمیتوانیم بگوییم که خودسنجی هیچ منافعی ندارد یا هیچ فایده ی فردی یا اجتماعی به بار نمی آورد.
مضرات خودپرستی یا خودسنجی
این ها تعدادی از دلایل بسیار مهم هستند که چرا ارزیابی خود به عنوان فردی خوب یا بد خطرهای بسیار زیادی در پی دارد و اغلب شما را دچار ناتوانی میکند:
۱_ در خصوص خوب عمل کردن، خودسنجی شما را ملزم میکند که توانایی و استعداد فوق العاده یا خطاناپذیری ذاتی داشته باشید.
زیرا وقتی خوب عمل میکنید، سطح خویشتن خود را ارتقا میدهید و همزمان وقتی ضعیف عمل میکنید، آن را پایین می آورید.
در این میان باید پرسید تا چه حد بخت با شما یار است تا همیشه خوب عمل کنید؟
۲_ داشتن خویشتنی قوی یا خودباوری واقعی شما را ملزم میکند تا از حد متوسط یا برجسته بالاتر باشید.
فقط اگر استعداد خاصی دارید، ممکن است خودتان را باور داشته باشید و بسیار خوب ارزیابی کنید.
ولی مثل اینکه اشخاص کمی توانایی و استعداد فوق العاده و غیر معمول دارند.
آیا ممکن است شما نیز به این سطح غیر معمول از توانایی برسید؟
من تردید دارم.
۳_ حتی اگر استعداد ها و توانایی های بسیار زیادی داشته باشید، برای پذیرش یا سزاوار دانستن خود همواره مجبورید آن ها را در عمل نشان دهید.
شما با هر اشتباه شایان توجهی فوری به حقیر شمردن خود تمایل می یابید.
بنابراین وقتی خود را کوچک بشمارید، بیشتر دچار اشتباه می شوید و در واقع به یک دور باطل می افتید.
زیباتر آن است که شما میتوانید این موضوع را بپذیرید:
من فردی ذاتا ارزشمند و والا یا فردی بی ارزش نیستم، فقط موجودی هستم که در قید حیات است.
بهتر است صفات و اعمال خودم و نه کلیت یا خویشتن خود را ارزیابی کنم.
من خود را به کلی باور دارم؛ تا اندازه ای که میدانم زنده و پرتکاپو هستم و ترجیح میدهم به زیستن ادامه دهم و تا آنجا که ممکن است با شادکامی کمترین رنج و ناراحتی زندگی کنم.
من فقط به این آگاهی و انتخاب و نه هیچ نوع خودسنجی نیاز دارم.
شما میتوانید تصمیم بگیرید فقط با سنجش اعمال و عملکردهایتان( افکار، احساسات و رفتارهایتان) به عنوان اعمالی خوب وقتی به اهداف شما کمک می کنند و برآورد آنها به عنوان اعمالی بد، وقتی در تمایلات و خواسته‌های فردی و اجتماعی شما کارشکنی میکنند آنها را مورد ارزیابی قرار دهید ولی همزمان می توانید تصمیم بگیرید که خویشتن، ذات یا کلیت خود را به هیچ وجه ارزیابی نکنید.
بله، به هیچ وجه!
پایان…
منبع:
افسانه خودباری
آلبرت الیس
با ما همراه باشید:
آدرس صفحه ی اینستاگرام دکتر الهام مبلیان
آدرس کانال تلگرام دکتر الهام مبلیان
آدرس صفحه ی اینستاگرام نسترن صالحی
گردآورنده: نسترن صالحی
27
