تحلیل فیلم تیمارستان استون هرست

زمان پیشنهادی برای مطالعه تحلیل: 17 دقیقه

درباره فیلم استون هرست:

کارگردان: برد اندرسون

تهیه کنندگان: بروس دیوی/ مارک امین/ مل گیبسون

محصول: آمریکا

زبان: انگلیسی

زمان: 113 دقیقه

خلاصه فیلم تیمارستان استون هرست:

موضوع اصلی فیلم در مورد یک “عشق” بسیار عجیب میباشد ولی در این بین رازهایی نیز مجبور به فاش شدن میکنند…

تحلیل شخصی فیلم:

-“وقتی بعنوان پزشک دیوانه ها مشغول به کار میشوید، چیزهایی را که میگویند باور نکنید”.

این جمله در سرتاسر فیلم به خوبی مشهود میباشد.

-از همان سکانس های اول، فیلم در فضایی سرد و مخوف و رمزآلود جریان میابد تا ذهن مخاطب را، با جریان دردناک و پر رمز فیلم، همراه کند.

-در این فیلم با روشهای بسیار سنتی و غیرمتعارف برای بهبود و درمان افراد دارای اختلال روانی مواجه میشویم؛

روشهایی که امروزه هیچ جایگاهی در روانشناسی جدید ندارند.

روشهایی همچون سوراخ کردن جمجمه افراد، دست گذاشتن روی نقاط حساس جسم یک فرد، مواجه کردن او با شدیدترین و بدترین ترسها، استفاده از مخدرها و آرام بخش های قوی برای به خواب بردن طولانی بیماران، رفتارهای خشن و تحقیر آمیز و…

-در فیلم، با بیماران روانی مختلفی روبرو میشویم که شاید هرکدام، نیاز به تحلیل جداگانه و طولانی داشته باشند که به برخی از آن ها اشاره میکنیم.

*الایزا گریوز:

زنی که دچار بیماری هیستری است…

این بیماری عموما ریشه اضطرابی دارد و در آن فرد، مشکلات جسمانی مانند فلج ناگهانی عضوی از بدنش را، بروز میدهد.

الایزا دچار حساسیت اندام بسیار شدید بود. بیماری او را میتوان به اتفاقات گذشته اش نسبت داد.

رفتار های غیر انسانی و شاید تجاوز گونه ی همسرش با او، که او را وادار به خشونت و درگیر با بیماری کرده است.

او اعتماد به نفس بسیار کمی داشت و خود را خوار و حقیر میپنداشت.

دکتر روانپزشک او، او را یک روانی و دیوانه ی بدحال قلمداد میکند؛

در حالیکه میبینیم در کنار دکتر نیو گیت که عشق فراوان به او دارد و با او محبت گونه رفتار میکند، علائمش از بین رفته و به اعتماد به نفس و بهبودی نزدیک و نزدیک تر میشود.

پس میتوان خاطر نشان ساخت که همدلی و همراهی و پذیرش نامشروط طرف مقابل (اصول درمان آدلری) از اصول مهم در درمان افراد میباشد.

*دکتر سایلس لمب:

دکتر لمب، شاید دچار بیماری “فراموشی تجزیه ای” بود.

این بیماری هم، ریشه اضطراب دارد و در واقع، پس از اتفاقی دردناک و پر اضطراب، در فرد ایجاد میشود.

همانطور که او، بخاطر خاطرات دردناکش در جنگ و کشتار تعداد کثیری از بیماران که تنها راه نجات آنها را مرگشان میدانست، دچار مشکل بود.

او هم اکنون با دیدن و به یاد آوردن صحنه ای از جنگ دچار حمله عصبی و پریشانی میشد و از درد کشیدن انسانها ناراحت میشد. گویی این مسائل در ناهشیارش ثبت شده بودند.

تحت تاثیر اتفاقات گذشته، او نمیتواند رفتار های وحشیانه ی دکتر و کادر درمان تیمارستان را تحمل کند.

پس به شکل ناخودآگاه، رفتاری برخلاف دکتر واقعی تیمارستان نشان میدهد.

او همه بیماران را آزاد میکند و با آن ها دوستانه برخورد میکند و تمام خاطرات و واقعیت را سرکوب میکند.

باور او اینست که همنشینی بیماران با اعضای فرهیخته جامعه و وارد کردنشان به اجتماع، به درمانشان منتهی میشود.

این باور او ناشی از سرکوب خاطرات تلخ و عذاب وجدان خودش در گذشته بوده است.

*دکتر ادوارد نیوگیت:

دکتر نیوگیت، که در ظاهر، دانش آموخته ی دانشگاه آکسفورد است؛

ولی در واقع، یک بیمار با اختلال روانی است که بسیار باهوش، زیرک، مصمم و با اراده، با وجدان و تعهد است.

شاید بتوان او را دچار اختلال شخصیت تجزیه ای هم دانست…

به شکلی که خود را دکتر ادروارد میداند و کاملا در شخصیتش فرو رفته و باور دارد که رواپزشکی از آکسفورد است.

او بسیار خیالپردازی میکرد و نقش خود را بدون هیچگونه نقصی اجرا میکرد تا به هدفش برسد.

نکته ی قابل توجه در مورد او، “اصل اجبار/تکرار” است که فروید آن را مطرح می کند.

طبق این اصل، افرادی که زندگی سختی داشته اند، در آینده نیز به دنبال همان شرایط سخت زندگی گذشته هستند.

مثلا کسی که در گذشته دارای پدر معتادی بوده و پدرش به دلیل اعتیاد، یا فوت شده یا آن هارا ترک کرده، در آینده به احتمال بیشتری با یک فرد معتاد، ازدواج می کند.

ادوارد فردی بوده که کودکی به شدت بدی داشت و در پرورشگاه، بزرگ شده و مورد ظلم بسیاری قرار گرفته بود.

او با دیدن الایزا گریوز، که شرایطی مشابه شرایط گذشته ی خودش داشت، جذب او شد و می خواست، با نجات دادن او، از احساس گناه خود بکاهد.

به همین دلیل بود که میخواست الایزا را از دست ظلم لمب، نجات دهد.

*میلی:

پرستار تیمارستان که در آنجا به سازگاری رسیده است.

او رفتار های بچگانه دارد در صورتی که سنش به این رفتار ها مشابهتی ندارند.

می توان گفت او تحت تاثیر یک رویداد آسیب زا و طبق استفاده از “مکانیسم دفاعی بازگشت”، به صورت افراطی، به مراحل قبلی رشد خود(کودکی)، بازگشته است .

رویداد آسیب زایی که او تجربه کرده است، احتمالا مربوط به خانواده و عدم دریافت توجه و محبت از والدین و مورد ظلم قرار گرفتن توسط آن ها می باشد.

زیرا :

اولا : او الایزا را جای مادر یا خواهر خود می پندارد و شب ها از او می خواهد که برایش قصه بگوید و در کنارش باشد.

با این کار، او عدم دریافت محبت از سمت مادر یا خواهرش را جبران کرده و به رضایت می رسد.

دوما : در سکانسی میبینیم که او، به صورت خیالی دارد با یک فرد، می رقصد و به شدت، خوشحال است؛

ولی به محض وارد شدن میکی فین و اقدام او برای رابطه ی جنسی، خود را در اختیارش می گذارد.

او با این کار، ممکن است نبود پدر یا عدم دریافت محبت از او را جبران کند.

ممکن است او از وجود یک مرد حامی و مقتدر در زندگی، محروم بوده باشد و با استفاده از “مکانیسم دفاعی اغواگری”، سعی در به وجود آوردن این حامی در زندگی اش داشته باشد.

سوما : او فردی بود که دائم کار می کرد و دستورات لمب را به صورت تمام وقت، انجام می داد؛

ولی در سکانسی می بینیم که او اصرار دارد خودش به یک پیرزن بیمار، غذا دهد.

او با این کار، می خواهد توانایی های خود را به دیگران نشان دهد و از یک احساس حقارت، فرار کند.

احساس حقارتی که تبدیل به یک عقده ی حقارت شده و عزت نفس او را نشانه رفته است. این عقده ی حقارت، ریشه در کودکی او داشته و ممکن است توسط والدین یا اطرافیان، مورد تمسخر و تحقیر دائمی قرار گرفته باشد.