20+
آیا عزاداران محرم افسرده هستند؟
“غم” و “ماتم“، نشانه‌ای بالینى است که در واکنش به داغدیدگی یا یک رویداد رنج‌آور آشکار می شود و در آن تغییرات شناختى،
فیزیولوژیکی و رفتارى مشاهده می‌شود که ممکن است این تغییرات حاد یا مزمن باشد.
این علامت، در واکنش سوگ و اختلال افسردگی هم قابل مشاهده است.
“داغدیدگى” به دنبال فقدان یا از دست دادن (مرگ عزیزان یا تعلقات دوست‌داشتنی) چیزهایی که نسبت به آن دلبستگى شدید
عاطفى وجود دارد پدید می‌آید.
“عزا” در لغت، به معنای صبر و شکیبایی در برابر هر چیزی که انسان از دست می‌دهد و نیز به معنای خوب صبر کردن، صبر کردن
در مصیبت و سوگ و مصیبت است.
عزادارى، اغلب، به جلوه اجتماعى رفتار و اعمال پس از داغدیدگى اشاره می‌کند.
عزاداری مراسمی است که برای آرامش بخشیدن به فرد یا افراد داغ دیده برگزار می‌شود.
برای این منظور، روش‌های متعددی کاربرد دارد؛ مانند همدردی کردنِ زبانی با فرد داغ‌دیده، گریه کردن همراه با فرد داغ‌دیده و
غیره.
اما افسردگى، نوعی اختلال روانی است که بر شناخت، هیجان و رفتار به شدت اثر مىگذارد و کارکرد طبیعی و سازگارانه فرد مبتلا
را مختل ساخته و با نگرش منفی نسبت به خود، جهان پیرامون و آینده همراه است.
بدبینی و یأس و ناامیدی در شخصیت فرد افسرده موج می‌زند و رفتارها و کنش‌های او در جهت تخریب سلامتی خود به طور
فزاینده‌ای افزایش می‌یابد.
از دیدگاه روان‌شناختى، نشان دادن برخی از علایم افسردگی الزاماً اختلال و بیمارى تلقی نمى شود.
غمگینى، اندوه و گریه، هنگامى مرضی محسوب مىشود که از لحاظ شدت و طول دوره، با در نظر گرفتن اهمیت عامل به وجود
آورنده (رویداد رنج‌آور)، جنبه افراطى پیدا کند؛ به خصوص وقتى که بدون علتی روشن آشکار شود.
ماتم و غمگینى نابهنجار، اختلالی است که شدت آن به اندازهاى باشد که فرد را تحت فشار قرار داده و به سوی رفتارهاى
غیرسازگارانه سوق دهد .
و برای مدت طولانی فرد را گرفتار سازد؛ بدون آنکه با گذشت زمان و بدون مداخله‌های نظام‌دار، بهبودی حاصل شود.
حال می توان قضاوت کرد که آیا غمگین بودن شیعیان در عزاى سرور شهیدان، با علایم جسمى و روانی که به آنها اشاره شد،
همراه است یا نه؟
تجربه شخصى شما چیست؟
آیا عزادارى براى امام حسین(ع) با از دست دادن تعادل روانی و افت سطح سلامت، گوشهگیرى، احساس بى‌ارزشى و
بی‌کفایتی، فکر خودکشى و احساس گناه همراه است؟
شما با چه احساسى به عزادارى امام حسین(ع) و یارانش مىپردازید؟
از روی تجربه شخصی و ادراک بی‌واسطه، درمی‌یابیم که سوگواری و گریه برای امام حسین(ع) نشانه غم و اندوه مرضی نیست.
شیعیان بر اساس شناختى که از حسین بن على(ع) و اهداف عالى آن حضرت و حرکت منتهى به شهادت ایشان دارند، عزادارى
می‌کنند.
آنان با این عزادارى به تمام زندگى خود معنا و هدف مىبخشند و حیات خود را حسینى مىسازند.
پس سوگواری و گریه برای امام حسین(ع) نشانه ی افسردگی نسیت زیرا:
1)علت این اندوه روشن است.
2)غم و اندوه با از دست دادن تعادل روانی و افت سطح سلامت همراه نیست.
3)فرد عزادار احساس بی ارزشی و بی کفایتی و احساس گناه نمیکند.
4)برای مدت طولانی فرد را گرفتار نمیکند.
گرداورنده: مهسان کاظم زاده
با ما همراه باشید در:
132
نظرات