کل کل های زن و شوهری داستان بیست و سوم
زمان پیشنهادی برای مطالعه این مقاله: 10 دقیقه
زن با دیدن تفرجگاه پر از گل و درخت با خوشحالی می گوید:
” چه جای خوبیه! همین جا روی چمن می شینیم. آب نما هم جلومونه. خیلی قشنگه!”
مرد با بی تفاوتی می گوید: “بد نیست.”
زن پتو را از داخل سبدی که همراه دارند بیرون می آورد:
“بیا اینو پهن کنیم. سرش رو بگیر صافش کن.”
مرد با اکراه به او کمک می کند.
زن روی پتو می نشیند: “بیا بشین.”
مرد: “نه می ایستم. عماد کجاست؟”
زن به آب نما اشاره می کند:
“اوناهاش، نشسته روی سکوی آب نما.”
زن: “چکار کنه بچه ام؟ کفشات رو در بیار بشین روی پتو تا صداش بزنیم بیاد میوه بخوریم.”
مرد: “نه کم کم باید بریم.”
زن: “وا ! هنوز نیومده کجا بریم؟ جای به این خوبی و سرسبزی! مردم رو نگاه کن همه با زن و بچه شون اومدن.”
مرد: “به نظر من این جور جاها یک ربع یا ده دقیقه خوبه. بیشترش فایده نداره.”
زن: “باز شروع کردی؟”
مرد: “تو که میدونی من حوصله این جور جاها رو ندارم.”
زن: ” پس شوهر کردم واسه چی؟ آرایشگاه بچه که با خودمه، مدرسه اش رو هم که خودم سر می زنم، هرچی هم لازم داره خودم براش میخرم. پس جنابعالی چکاره ای؟”
مرد: “من حوصله ندارم. پاشو بریم خونه.”
زن: “بریم خونه که بشینی زل بزنی به تلویزیون؟”
مرد گوشه پتو را می گیرد: “پاشو پتو رو جمع کنیم.”
زن پتو رو از دست مرد می کشد: “دست به پتو نزن! پس من با تو کی حرف بزنم؟”
مرد: “صداتو بیار پایین! مردم دارن نیگامون می کنن.”
زن: “دیگه خسته شدم به خدا.”
مرد: “خودت خواستی کار کنی. تقصیر من چیه؟”
زن: “تو اکه اهل کار بودی من نمی رفتم سر کار.”
مرد دور می شود.
زن می ایستد و فریاد می کشد: کجا داری میری؟ با تو ام.”
تحلیل داستان بیست و سوم:
در این داستان با مردی روبرو هستیم که بی مسئولیت است.
بی مسئولیتی نسبت به علایق همسر و فرزند، نسبت به کارهای مربوط به آن ها و هم چنین به شغل خود.
ویژگی های یک فرد مسئولیت پذیر عبارت اند از:
-پاسخگو بودن نسبت به امور محوله
-با هدف بودن
-برنامه ریزی
-قبول شکست ها در صورت ناکامی.
ما این ویژگی ها را در مرد قصه نمی بینیم.
همه کارها توسط زن انجام میشود و یکی از اشکالات جدی این است که زن بار مسئولیتها را به دوش گرفته و به مرور و با پذیرش این موضوع، خیال مرد آن قدر راحت شده که می گوید:
“تو که می دونی من حوصله این جور جاها رو ندارم.”
در این موارد گاهی اگر افرادی با چنین مشخصات را با موقعیت دشوار مواجه کنیم مجبور به حرکت و فعالیت می شوند.
در واقع در اینجا موقعیت وظایف و مسئولیت ها حالت الاکلنگی گرفته.
وقتی یک سر الاکلنگ پایین می آید سر دیگر بالا می رود و بالعکس.
لازم است هر فرد در خانواده جایگاه شخصی و وظایف خود را بداند.
مثلا خانم با شیوه های صحیح، انگیزه دادن و تقویت فرد مقابل، ارجاع به مشاوره و … بهتر می تواند به همسرش جهت دهد.
یا آنکه سیاست ارتباطی داشته باشد و همه کارها و وظایف را به عهده نگیرد.
البته در این داستان حوصله نداشتن مرد برای ماندن در پارک، ممکن است به تفاوت تیپ های شخصیتی مربوط باشد.
اما به طور کلی در یک خانواده متعادل و سالم، برای گذراندن اوقات فراغت باید برنامه ریزی کرد و به خواسته های همه افراد خانواده توجه داشت.
یعنی قوانین اصلی عشق (پذیرش، درک و همکاری) حاکم شود.
بد نیست بدانیم که قطعه آهن ربا با خاصیت مغناطیسی قادر به جذب تقریبا دوازده برابر وزن خودش است ولی بدون بار الکتریکی حتی قادر به جذب پرکاهی نیست.
پس باید در تقویت قوانین عشق (پذیرش، درک و همکاری) کوشید اما با سیاست درست ارتباطی، نه اینکه زن همه کارها و وظایف همسر را انجام دهد و مرتب سرکوفت بزند.
فراموش نکنیم بزرگترین فن زندگی، استفاده از فرصت های بی نظیری است که بر ما می گذرد.
کارشناس ارشد مشاور خانواده
منبع: کتاب کل کل های زن و شوهری از خانم سیما طاهر کرد و خانم زهرا فخار
مطالب پیشنهادی برای مطالعه بیشتر:
با از ازدواج چه بر سر عشق می آید.
انتخاب عشقی و تکمیل کار ناتمام
با ما در ارتباط باشید:
آدرس کانال تلگرام دکتر الهام مبلیان
آدرس اینستاگرام دکتر الهام مبلیان
313
نظرات