دوره تخمک بارور
زمان پیشنهادی مطالعه مقاله: 7 دقیقه
دوره تخمک بارور (زیگوت) تقریبا 2 هفته، از بارور سازی تا توده ریز سلول ها که از لوله رحم خارج شده و خود را به جداره رحم می چسباند.
اولین تکثیر سلولی تخمک بارور طولانی است و تا حدود 30 ساعت بعد از لقاح کامل نمی شود.
به تدریج، سلول های تازه با سرعت بیشتری اضافه می شوند.
در روز چهارم، 60 تا 70 سلول وجود دارند که گوی توخالی و پر از مایعی به نام بلاستوسیت را تشکیل می دهند.
سلول هایی که در درون وجود دارند و دیسک رویانی نامیده می شوند، به ارگانیزم جدید تبدیل خواهند شد.
حلقه بیرونی سلول ها، به نام تروفوبلاست، پوشش محافظ و غذا تامین خواهد کرد.
بین روزهای هفتم تا نهم، لانه گزینی روی می دهد بلاستوسیت عمیقا به جداره رحم می چسبد.
بلاستوسیت که خون مغذی مادر آن را احاطه کرده است، با جدیت تمام شروع به رشد می کند.
در ابتدا، تروفوبلاست (لایه بیرونی محافظ) سریع تر تکثیر می شود و غشایی به نام آمنیون را تشکیل می دهد که ارگانیزم در حال رشد را در مایع آمنیوتیک محصور می کند.
این مایع دمای محیط پیش از تولد را ثابت نگه می دارد و مانند بالشتکی در برابر ضربه های ناشی از حرکات زن عمل می کند.
کیسه زرده به وجود می آید که سلول های خون را تولید می کند.
تا اینکه کبد، طحال، و مغز استخوان به قدر کافی رشد کنند که وظیفه آن را بر عهده بگیرند.
وقایع این 2 هفته اول ظریف و نامطمئن هستند، به طوری که 30 درصد تخمک های بارور از این دوره جان سالم به در نمی برند.
در برخی موارد، اسپرم و تخمک به طور مناسبی به هم نمی پیوندند.
در موارد دیگر، تکثیر سلولی هرگز شروع نمی شود.
طبیعت با جلوگیری از لانه گزینی در این موارد، اغلب نابهنجاری های پیش از تولد را از بین می برد.
جفت و بند ناف
در پایان هفته دوم، سلول های تروفوبلاست، غشای محافظ دیگری را تشکیل می دهند که کوریون نام دارد و آمنیون را احاطه می کند.
از کوریون، پرز های مویی ریز یا رگ های خونی شروع به نمایان شدن می کنند.
وقتی این پرزها به جداره رحم می چسبند، اندام خاصی به نام جفت شروع به رشد می کند.
جفت با نزدیک کردن خون رویان و مادر به هم، امکان رسیدن غذا و اکسیژن به ارگانیزم و دفع فضولات را فراهم می آورد.
غشایی تشکیل می شود که به این مواد اجازه می دهد مبادله شوند، اما اجازه نمی دهد که خون مادر و رویان مستقیما ترکیب شوند.
جفت به وسیله بند ناف به ارگانیزم در حال رشد متصل شده است.
بند ناف ابتدا به صورت ساقه نازکی ظاهر می شود و سرانجام طول آن به 30 تا 90 سانتی متر می رسد.
بند ناف یک سیاهرگ بزرگ دارد که خون مملو از مواد غذایی را تحویل می دهد و دو شریان دارد که مواد زاید را دفع می کند.
نیروی جریان خون در بند ناف آن را محکم نگه می دارد.
بنابراین، وقتی رویان مانند فضانوردی که راه می رود و آزادانه در محفظه پر از مایع خود شناور می شود به ندرت در هم می پیچد.
در پایان دوره تخمک بارور، ارگانیزم در حال رشد غذا و سر پناه پیدا کرده است.
این سرآغاز شگرف، قبل از اینکه اغلب مادر ها بدانند که حامله هستند، صورت می گیرد…
منبع:
کتاب روان شناسی رشد لورابرگ
(مترجم: یحیی سید محمدی)
مطالب مرتبط:
همراه ما باشید:
آدرس کانال تلگرام خانم دکتر الهام مبلیان
آدرس اینستاگرام خانم دکتر الهام مبلیان
747
نظرات