برای تغییر کردن چه چیز هایی لازم است؟
پس از تهیه فهرستی از خواسته های خود باید ببینیم در قدم بعدی چه باید بکنیم.
با خواستن نیمی از راه رسیدن به مقصد را طی کردیم.
نیمی دیگر، تغییر کردن است.
تغییرات ما را احاطه کرده است، اما ظاهراً همه ی آن ها در جهت بدتر شدن گام بر می دارند:
اقتصاد پر نوسان، تشنجات سیاسی، قروض ملی، قیمت نان، رشد جمعیت و کاهش منابع طبیعی.
حقیقت این است که هرچه قدر سعی کنیم و بخواهیم دیگران را تغییر دهیم، باز نمی توانیم.
ما می توانیم در آنها نفوذ کنیم، می توانیم آنها را با ریشخند مجبور به کاری کنیم یا حتی کمکشان کنیم، اما اگر کسی گفت نه، آن وقت فقط ما می مانیم-یعنی شما و من.
بنابراین فقط می توانیم خودمان را تغییر دهیم.
وقتی ما تغییر کنیم، ممکن است تغییر ما در دیگران نیز اثر کند، اما باید از خودمان شروع کنیم.
خواستن اولین قدم است
تا وقتی که ما خواهان تغییر نباشیم، احتمال رخ دادن اتفاقی متفاوت بعید است.
سه چیز مردم را وادار می کند تغییر کنند:
-رنج
-ملال
-آگاهی فکری
مثبت ها کار می کنند، منفی ها نمی کنند
گاهی که به فکر تغییر می افتیم، می نشینیم و برنامه ریزی می کنیم که می خواهیم از شر چه چیز هایی خلاص شویم.
از کار، از شلوغی، از چاقی، از ترس، از بدهی و حتی گاهی اوقات از آدم های اطرافمان.
نکن ها معمولاً محروم کننده هستند، و دلیل شکست خوردن بسیاری از «تقصمیم های سال نو»ی ما را توضیح می دهند.
اما بکن ها نشاط آفرین هستند.
بدون آن ها ممکن است در نهایت احساس کنیم که پوچ و تو خالی هستیم، چیزی که هیچکس واقعاً آرزویش را نمی کند.
پاداشی در نظر بگیرید
همانطور که گفتیم برای تغییر،با تصمیم گیری مجدد، باید «کودک» را نیز در نظر داشت.
تغییر، چنانچه صرفاً عملی عقلانی باشد و تنها «بالغ» در آن دخالت داشته باشد، مؤثر نخواهد بود.
باید در آن چیزی هم برای «کودک» باشد.
یک پاداش بزرگ ولی مبهم سال های آینده مثل «یک زندگی شاد و پر بار» کافی نیست؛ «کودک» روز های خوش می خواهد.
وقتی در فکر تغییر هستیم، باید از خود بپرسیم «آیا با انجام این تغییر فوراً احساس بهتری خواهم داشت؟ یا یک هفته ی دیگر؟ یا پنج سال دیگر؟ آیا این تغییری است که می تواند برایم زندگی بهتری بسازد؟»
نیروی عادت
بدن ما ار عادت ها به عنوان وسیله ای برای صزفه جویی در انرژی استفاده می کنید.
بیشتر کار هایی که می کنیم بر حسب عادت است.
اقتصاد عادت با ظرافت تمام عمل می کند و نیروی مارا برای پرداختن به کار های جدید و حل مسائل و تفکر خلاقه ذخیره می نماید.
تا زمانیکه نیروی ما آگاهانه و عمداً و مکرر در مسیر های جدید به کار نیفتد ما به همان کار ها و به همان مسیر های قدیمی ادامه می دهیم.
منبع: کتاب ماندن در وضعیت آخر
نویسنده: امی ب.هریس/ تامس ای هریس
مطالب مرتبط:
واقعیت هایی درباره ی احساس ها
می توانی خوب باشی اگر…
حمایت بالغ در برابر حمایت والد
همراه ما باشید:
آدرس اینستاگرام دکتر الهام مبلیان
84
