اختلال پوست کنی چیست ؟
زمان لازم برای مطالعه : 5 دقیقه
اختلال پوست کنی، اختلالی مربوط به طبقه ی اختلالات وسواسی است که مشخصه ی اصلی آن، خراشیدن یا کندن پوست، به صورت تکراری و اجباری می باشد.
این اختلال، می تواند منجر به آسیب شدید بافتی و نیاز به انواع درمان های پوستی شود.
این اختلال، اسامی مختلف دیگری نیز دارد که عبارت اند از :
سندرم کندن پوست، خراشیدن هیجانی، آرتیفکت خراشیدن عصبی، اپیدرموتیلو مانیا و خراشیدن پارا آرتیفیشیال.
معیار های تشخیصی اختلال پوست کنی بر اساس DSM_5 :
معیار A : فرد، به طور دائم، پوست خود را می کند؛ در حدی که به زخم و ضایعات پوستی، منجر شود.
پس حتماً پوست کنی باید منجر به جراحت و زخم شود ولی مبتلایان، اغلب آن را می پوشانند.
معیار B : فرد، به طور مکرر و دائم، برای کاهش یا متوقف کردن پوست کنی، تلاش می کند.
معیار C : پوست کنی باعث ایجاد اختلال در عملکرد اجتماعی، شغلی و سایر زمینه های زندگی فرد می شود و آشفتگی ها و نابسامانی های زیادی ایجاد می کند.
معیارD : پوست کنی نمی تواند به علت اثر فیزیولوژیک و مستقیم یک ماده ( مثل کوکائین ) یا یک عارضه ی پزشکی دیگر ( مثل گال یا قارچ پوستی که باعث خارش پوست شده و فرد، برای کاهش این احساس خارش، اقدام به خراش و خاراندن پوست خود می کند ) باشد.
معیار E : علائم یک اختلال روانی دیگر، نمی تواند دلیل بهتری برای پوست کنی باشد.
مثل فرد اسکیزوفرنی که به علت توهم ساسی شکل ( نوعی از توهم، که فرد در آن حس می کند چیزی مثل مورچه در زیر پوستش راه می رود و فرد، اقدام به خراشیدن پوستش می کند تا آن را از پوستش بیرون بکشد ) اقدام به پوست کنی می کند. این پوست کنی، اختلال وسواسی نیست.
رایج ترین نواحی پوست کنی، پوست صورت است و نواحی دیگر، عبارت اند از : دست ها، پاها، بازو ها، کف سر، انگشتان و… .
اغلب افراد مبتلا به این اختلال، با ناخن های خود، پوست کنی می کنند و برخی دیگر از مبتلایان، با موچین، سوزن و… اقدام به پوست کنی می کنند.
علاوه بر پوست کنی، ممکن است مالش، فشردن، نشگون گرفتن، گاز گرفتن پوست و… نیز وجود داشته باشد.
افراد مبتلا به اختلال پوست کنی، اغلب مقدار زیادی از وقت خود را صرف رفتار پوست کنی می کنند. گاهی چند ساعت در روز و اینگونه ممکن است پوست کنی به مدت چند ماه یا چند سال، ادامه داشته باشد.
پوست کنی ممکن است با دامنه ای از رفتار ها و تشریفاتی همراه باشد که باعث ایجاد پوسته یا دلمه های خاصی روی پوست شود. بنابراین ممکن است فرد، نوع خاصی از پوسته یا دلمه را برای کندن پوست، جستجو کند.
افراد مبتلا به این اختلال، بعد از پوست کنی، ممکن است جای زخم را معاینه کنند یا با آن بازی کنند یا آن را بخورند.
اغلب افراد، پس از پوست کنی، دردی را گزارش نمی دهند و احساس ناشی از پوست کنی، احساس آرامش، لذت و حتی ارضاء می باشد.
انواع پوست کنی :
1) متمرکز : تنشی برای فرد، ایجاد می شود و فرد، به صورت آگاهانه، برای کاهش اضطراب ناشی از آن تنش و رسیدن به آرامش، پوست کنی می کند.
2) خودکار : زمانی که پوست کنی، بدون ایجاد تنش قبلی و بدون آگاهی کامل فرد، رخ می دهد.
_ شماری از افراد مبتلا به این اختلال، مخلوطی از هر دو شیوه را تجربه می کنند.
پوست کنی، اغلب در حضور دیگران، به جز اعضای خانواده ی نزدیک، انجام نمی شود. این افراد، انزوا طلب هستند و زیاد به ارتباط اجتماعی، علاقه ندارند.
اختلال پوست کنی، در زنان، بیشتر از مردان است و شیوع آن، اغلب در نوجوانی است.
این اختلال، معمولاً همزمان با شروع بلوغ یا در پی آن، ایجاد می شود. یعی اغلب با بیماری پوستی مثل جوش صورت، که در دوران بلوغ، زیاد می شود، شروع می شود.
محل های پوست کنی، ممکن است با گذشت زمان، تغییر کند.
اختلال پوست کنی، یک اختلال خود ناهمخوان است یعنی اختلال، برای ایگوی فرد، پذیرفتنی نیست پس فرد، به این اختلال، بینش داشته و از وجود آن، ناراحت است و احساس گناه دارد.
همزمانی اختلال پوست کنی با اختلال وسواس فکری _ عملی، اختلال موکنی و افسردگی اساسی، زیاد می باشد. شماری از تحقیقات نیز به ارتباط اختلال پوست کنی و اختلال شخصیت مرزی، اشاره کرده اند.
سبب شناسی اختلال پوست کنی :
1) دیدگاه روانکاوی :
پوست کنی، تظاهر خشم واپس زده شده به والدین مقتدر است. یعنی فرد، احساس خشم خود، نسبت به والدین مقتدر را که نمی تواند بر سر آن ها خالی کند، به صورت ناخودآگاه به سمت خود برگردانده و پوست کنی می کند.
به عقیده ی برخی دیگر از روانکاوان، پوست، یک اندام شهوانی است و کندن و خراشیدن پوست، ممکن است منبع لذت شهوانی برای برخی از افراد شود؛ به همین علت، این رفتار را معادل خود ارضائی، در نظر گرفته اند.
2) دیدگاه زیستی : بدکارکردی در عصب رسانه های مختلف، مثل سروتونین، دوپامین و متابولیسم گلوتامات، به عنوان علل زیستی این اختلال، در نظر گرفته شده است.
درمان اختلال پوست کنی :
بهترین درمان : دارو درمانی + روان درمانی
دارو درمانی ها شامل : فلوکستین، آنتاگونیست مواد افیونی نالترکسون که در بیمارانی که از پوست کنی، احساس لذت را تجربه می کنند، بسیار موثر است، گلوتاماترژیک و لاموتریژین.
روان درمانی نیز شامل درمان شناختی رفتاری می باشد.
با هم، پیش به سوی سلامت روان…
منابع مورد مطالعه : خلاصه ی روان پزشکی کاپلان و سادوک و DSM_5
سایر اختلالات روانی دیگر :
1) انحرافات جنسی :
_ سادیسم جنسی
_ مازوخیسم جنسی
_ یادگار پرستی
2) اختلالات شخصیت:
پارانوئید
خودشیفته
اسکیزوئید
اسکیزوتایپی
نمایشی
وسواس جبری
ضد اجتماعی
مرزی
اجتنابی
وابسته
3) مورد پژوهی های اختلالات شخصیت
_ ضد اجتماعی
_ اسکیزوتایپال
_ اسکیزوئید
_ وسواسی _ اجباری
_ خود شیفته
_ وابسته
_ نمایشی
4) خون آشام های آشنا
5) شباهت اختلال اسکیزوتایپال و اسکیزوفرنیا
6) شناسایی انواع اختلال شخصیت
7) هذیان و انواع هذیان
8) اختلال هذیانی
9) اختلال نافرمانی مقابله ای
10) وسواس فکری _ عملی :
11) اضطراب جدایی
12) کودک اوتیسم من
13) سندرم پای بی قرار
14) بی اشتهایی عصبی
15) پرخوری عصبی
16) فوبی های خاص
17) لالی انتخابی در کودکان
18) اختلال پرخوری
19) لالی انتخابی
20) بدشکل انگاری بدن
21) اختلال اضطراب بیماری
22) اختلال موکنی
23) اختلال احتکار
24) اختلال مبدل پوشی
با تشکر از همراهان سایت دکتر الهام مبلیان
**با ما همراه باشید…
آدرس کانال تلگرام دکتر الهام مبلیان
آدرس اینستاگرام دکتر الهام مبلیان
رادیو با هم دکتر الهام مبلیان
پایگاه سلامت روان وبلاگ شخصی فرزین فقیه
گرد آورنده : فرزین فقیه
دانشجوی روان شناسی _ کارشناسی
171
