اختلال فوبی اجتماعی در کودکان
زمان پیشنهادی برای مطالعه: 7 دقیقه
*انسان برای شناخت دنیا نباید نگران خودش باشد. (آلبرت انیشتین)*
*دانته پسری 13 ساله است که از ارتباط تلفنی میترسد، چون نمیداند چگونه با تلفن مکالمه کند و از اینکه مدتی طولانی سکوت میکند، آشفته میشود.
*ژن، پسری 14 ساله است که به هنگام رفتن به دستشویی عمومی خیلی مضطرب میشود.
*کیلی، دختری 15 ساله است که از صحبت کردن در مقابل کلاس میترسد؛ او از تحقیر شدن میترسد.
هریک از این کودکان، اضطراب اجتماعی یا فوبی اجتماعی دارند؛
یعنی ترس مشخص و پایدار از موقعیت یا عملکرد اجتماعی با بزرگسالان و همسالان که آن ها را در معرض مشاهده احتمالی قرار میدهد و آشفته میسازد.
در نتیجه انها برای مدتی طولانی در این موقعیت ها حاضر نمیشوند یا به سختی ظاهر میشوند و سعی میکنند ترس خود را با ماسک، پنهان کنند.
فعالیتهایی مثل ارائه مطلبی در کلاس، بستن دکمه های کت در حضور دیگران، سفارش غذا در رستوران و…
یک دختر نوجوان به قدری از غذا خوردن در حضور دیگران ترس داشت که در سال اول دبیرستان در رختکن حمام ناهار میخورد.
اکنون به ملاک های تشخیصی DSM-5 در مورد اختلال فوبی اجتماعی میپردازیم:
الف- ترس آشکار و مستمر از یک یا چند موقعیت اجتماعی یا عملکردی که شخص در آن موقعیت ها در معرض دید شخصی نا آشنا قرار میگیرد.
فرد میترسد به گونه ای رفتار کند که موجب تحقیر یا شرمندگی شود.
*توجه: در کودکان باید شواهدی مبنی بر توانایی کودک برای برقراری روابط اجتماعی متناسب با سن، با افراد آشنا وجود داشته باشد.
همچنین اضطراب باید در روابط با همسالان و نه فقط بزرگسالان روی دهد.
ب- قرار گرفتن در موقعیتهای اجتماعی ترس آور تقریباً همیشه به اضطراب منجر میشود.
این اضطراب، ممکن است به شکل حمله وحشت زدگی وابسته به موقعیت ظاهر شود.
*توجه: در کودکان اضطراب ممکن است بصورت گریه کردن، قشقرق راه انداختن، سفت کردن اندامها یا بیزاری از موقعیتهای اجتماعی در حضور افراد آشنا باشد.
ج- شخص میداند که ترسش مفرط و غیرمنطقی است.
*توجه: این ویژگی ممکن است در کودکان وجود نداشته باشد.
د- شخص از موقعیت ها و عملکرد اجتماعی ترس آور اجتناب یا آنها را با اضطراب و پریشانی شدید تحمل میکند.
اضطراب مربوط به فوبی اجتماعی به قدری شدید است که موجب بروز حالتهایی نظیر سرخ شدن چهره، لکنت زبان، دل درد و افزایش ضربان قلب میشود.
اگرچه اضطراب اجتماعی و کم رویی گذرا، به عنوان بخشی از رشد بهنچار تلقی میشود، نوجوانان مبتلا به فوبی اجتماعی دارای اضطرابی ماندگار میشوند.
اغلب اضطراب های آنان با تمرکز بر خود همراه است که به افزایش انتقاد از خود می انجامد و نشانه های هیجانی را تشدید میکند.
شیوع اختلال فوبی اجتماعی:
تقریباً 1 تا 3 درصد کودکان به فوبی اجتماعی مبتلا هستند و تعداد دخترانی که به این اختلال دچار میشوند، بیشتر از پسران است.
دختران ممکن است اضطراب اجتماعی بیشتری را تجربه کنند؛
چون آنها بیش از پسران، نگران صلاحیت اجتماعی و برقراری روابط بین فردی هستند.
تقریباً دو سوم کودکان و نوجوانان مبتلا به فوبی های خاص، اختلال اضطرابی دیگری دارند که فوبی خاص یا وحشت زدگی، رایج ترین آنهاست.
تقریباً 20 درصد نوجوانان مبتلا به فوبی اجتماعی، اختلال افسردگی عمده نیز دارند.
بیشتر نوجوانان نسبت به ظاهر، مهارت اجتماعی و اینکه دیگران ممکن است درباره آنها چگونه فکر کنند، دچار دستپاچگی، شک و تردید و نگرانی فزاینده میشوند.
نوجوانان دارای فوبی اجتماعی از الکل و داروها بعنوان شکلی از خوددرمانی و شیوه ای برای کاهش اضطراب در موقعیت های اجتماعی استفاده میکنند.
منبع:
کتاب روانشناسی مرضی کودک
نویسندگان: اریک جی مش/ دیوید ای وولف
مترجمان: دکتر مظفری مکی آبادی/ دکتر فروع الدین عدل
اکنون کلیپی از اختلال فوبی اجتماعی و شرح آن مشاهده میکنیم:
مطالب مرتبط:
با ما همراه باشید..
آدرس کانال تلگرام دکتر الهام مبلیان
آدرس اینستاگرام دکتر الهام مبلیان
روانشناسی آسان وبلاگ شخصی مریم امینی تهرانی
1558
