اختلال افسردگی فصلی چیست؟

۱۱

آبان

62+

اختلال افسردگی فصلی چیست؟

این اختلال در طبقه ی اختلال افسردگی نامشخص در 5-dsm قرار دارد.

به این اختلال، اختلال عاطفی فصلی (seasonal affective disorder) با مخفف SAD نیز می گویند.

فرد مبتلا به این اختلال، معمولا در فصل زمستان یا پاییز دچار علائم افسردگی می شود و در فصول دیگر ( بهار و تابستان) بهبود می یابد.

معیار های تشخیص افسردگی فصلی برا اساس dsm_5

معیار A

بین شروع دوره های افسردگی (مثلا افسردگی اساسی) با زمان خاصی از سال، رابطه وجود دارد.

یعنی این اختلال، منحصرا در یک فصل خاص مثل زمستان رخ می دهد.

نکته : عواملی که ایجاد کننده ی فشار های روانی _ اجتماعی هستند، مثل بیکار بودن فرد، در فصل زمستان، که ممکن است فرد را افسرده کند، افسردگی فصلی نیستند.

معیار B

بهبودی کامل نیز، در فصل خاصی از سال (اغلب بهار) رخ میدهد و علائم افسردگی، در این زمان ناپدید می شود.

معیار C

در طی دو سال گذشته، دوره های افسردگی در همان فصول خاص، باید اتفاق افتاده باشد.

معیار D

تعداد دوره های افسردگی فصلی، از افسردگی های غیر فصلی دیگر که برای فرد، اتفاق می افتد بیشتر است.

این اختلال در موارد نادر، در تابستان رخ می دهد.

علائم فرد مبتلا به افسردگی فصلی :

_ در بیشتر مواقع در روز، خواب هستند.

_ فرد، در آن دوره زمانی خاص، دچار پرخوری می شود.

_ به دلیل پرخوری و عدم تحرک، فرد دچار افزایش وزن می شود.

_ فرد، دارای خلق پایین است و همیشه بی حال است.

_ فرد، اشتیاق شدیدی به مصرف کربوهیدرات ها دارد.

این علائم، باید فقط در یک فصل خاص، مثل زمستان رخ دهد. افسردگی فصلی

این علائم می تواند دلهره آور و پرتلاطم باشد و باعث اختلال در عملکرد روزانه شود، با این حال قابل درمان هستند.

SAD ممکن است در هر سنی شروع شود، اما به طور معمول از زمانی شروع می شود که فرد بین ۱۸ تا ۳۰ سال باشد.

۷۵ درصد بیماران مبتلا به افسردگی فصلی را زنان تشکیل می دهند.

SAD به عدم تعادل بیوشیمیایی در مغز مرتبط است که ناشی از ساعات کم نور روز و تابش نور خورشید در زمستان است.

در سبب شناسی این اختلال، افزایش ترشح هورمون ملاتونین را دخیل می دانند.

ملاتونین در شب ها، بیشتر ترشح می شود و در زمستان و پاییز، ساعت شب ها بیشتر است.

ترشح ملاتونین زیاد، باعث بی رمقی و پرخواب شدن فرد می شود. افسردگی فصلی

SAD در افرادی که دور تر از خط استوا زندگی می کنند شایع تر است زیرا در زمستان ساعت کمتری در نور روز قرار دارند.

SAD به روش های مختلفی قابل درمان است.

روان درمانی

گفتگو درمانی، به ویژه رفتار درمانی شناختی، می تواند به طور مؤثر SAD را درمان کند.

این روش کمک می کند افکار و رفتارهای منفی را که ممکن است باعث بدتر شدن فرد شود، شناسایی کنند و تغییرشان دهند.

داروها

مهار کننده های انتخابی بازگشت مجدد سروتونین (SSRI) نوعی از داروهای ضد افسردگی است که بیشتر برای درمان SAD استفاده می شود.

در حالی که با تغییر فصل علائم به خودی خود بهبود می یابند و با بهبود علائم می توان سریع تر پیشرفت کرد.

نور درمانی

نور درمانی که به آن فتوتراپی نیز گفته می شود، شامل نشستن مقابل جعبه ی نور بسیار روشن(و اشعه ماوراء بنفش مضر(UV) را فیلتر می کند.)در اولین ساعات روز پس از بیدار شدن فرد، که معمولاً روزانه۲۰ دقیقه یا بیشتر به آن نیاز است.

نور درمانی از نور طبیعی در فضای بیرونی تقلید می کند وبه نظر می رسد باعث تغییر در مواد شیمیایی مغز مرتبط با خلق و خو می شود.

برای برخی افراد، افزایش قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند به بهبود این اختلال کمک کند.

نور درمانی یکی از اولین روش های درمان این اختلال است که تحقیقات کمی بر روی آن انجام شده است.

این روش عوارض جانبی کمی ایجاد می کند و برای رفع بیشتر علائم این اختلال مؤثر واقع شده است.

اگر إحساس می کنید علائم بیماری SAD را دارید، از یک پزشک متخصص آموزش دیده کمک بگیرید.

درست مانند سایر اشکال افسردگی، مهم است که اطمینان حاصل کنید که هیچ بیماری دیگری باعث ایجاد علائم این اختلال نشده است، SAD را می توان به عنوان کم کاری تیروئید، هیپوگلیسمی، عفونت های ویروسی و… تشخیص داد.

بنابراین ارزیابی مناسب مهم است.

یک متخصص بهداشت و روان می تواند شرایط را تشخیص داده در مورد گزینه های درمانی صحبت کند.

با درمان مناسب، SAD می تواند یک وضعیت قابل کنترل باشد.