نگاه به موسیقی از بعد روانشناسی
موسیقی هنری است که پیش از تاریخ همراه بشر بوده است.
موسیقی همچون سلاحی گرم در میدان جنگ عمل می کند.
موسیقی ابزاری است که می توان با آن در مقابل اندیشه های بد، از خود محافظت کرد.
در طول روز اتفاقات خوبی می افتد اما شنیدن یک موسیقی غمگین، همه افکار مثبت را از بین می برد.
شواهدی در دست نیست که انسان چه زمانی با موسیقی آشنا شده است.
از نطر تاریخ دانان نخستین موسیقی را با استفاده از تغییر ریتم کف زدن و دمیدن هوای دهان به بیرون ساخته اند.
بعد از مدتی بشر فرا گرفت با ضربه زدن چوب کوچک به درختانی که میانشان خالی باشد، صداهای خوش آیند به دست می‌آید.
در مراحل اول بشر طبل را به مثابه زنگ خطر در مواقع اضطراری و شکار استفاده می کرد.
انسان برای اینکه دیگران بدانند در چه خطر یا حالتی هستند انواع نواختن طبل‌ها را اختراع کرد.
در نهایت این موسیقی ساده در مدت 50 الی 70 هزار سال به موسیقی امروزی تبدیل شد.
موسیقی فریادهای خستگی مغز را سرکوب می کند
پژوهش های بسیاری ثابت کرده که موسیقی هنگام ورزش کردن تاثیر شگرفی بر بدن انسان دارد.
این امر به این دلیل است که گوش دادن به موسیقی می‌تواند فریادهای خستگی مغز را سرکوب کند.
هنگامی که بدن می‌فهمد خسته هستیم به مغز پیام هایی می‌فرستد تا پیام استراحت را ارسال کند.
اما گوش دادن به موسیقی گریزی برای بدنِ در تسخیر مغز است.
موسیقی به ما کمک می‌کند به راحتی از این پیام‌های خستگی چشم پوشی کنیم.
موسیقی با مغز ما چه می کند؟
نادر اباذری دکترای روانشناسی بالینی می گوید:
مغز ما به موسیقی شاد و غمگین پاسخی متفاوت می‌دهد.
موسیقی می تواند به طور همزمان چندین نقطه از مغز ما را فعال سازد.
گوش دادن به یک آهنگ می تواند قدرت تخیل، قوه خلاقیت، حافظه و تداعی ما را تحریک کند.
یادگیری توام با موسیقی می تواند مدت زمان بیشتری در حافظه باقی بماند.
این یادگیری با فعال شدن چندین بخش از مغز انجام شده است.
اگر در موقعیتی که حالمان بد است، آهنگ غمگینی گوش دهیم افکار منفی بیشتری به سراغمان می آید و دنیا را برای ما تیره می کند.
به همین دلیل با گوش دادن مکرر به آهنگ های غمگین توجه ما انتخابی می شود و از کانال های مختلف مغزی، تفکرات منفی به راه می افتند و وضعیت روانی ما را پیچیده تر می سازند.
چطور از موسیقی به نفع حال خوبمان استفاده کنیم؟
ما بر حسب عادت یاد گرفته ایم که هر گاه حال روحی خوبی نداریم، آهنگ های غمگینمان را بدون توقف گوش دهیم و احساس همدردی و همزاد پنداری را برای خود بیدار کنیم و در نتیجه حالمان بدتر شود.
وقتی اضطراب و ناراحتی ما به خودی خود بسیار است شنیدن آهنگ هایی که غم را القا می کنند، موجب فعال شدن افکار خود تاییدگر می شود.
با زنده شدن خاطرات تلخ تر گذشته، افکار منفی و متنوعی که گویا در تمام زندگی با ما بوده اند، به سراغ ما می آید.
در این حالت، مغز ما فرصت بهبودی خُلق را از دست می دهد و نتیجه آن افزایش اضطراب است.
با موسیقی بد ما افسرده و مضطرب می شویم و مدت زمان بازگشتمان به حالت عادی بسیار طولانی تر می شود.
ما باید هوشیار باشیم که با توجه به رویدادهای روزمره خود، موسیقی های خوبی را انتخاب کنیم و مانند یک درمانگر چیره دست با خود رفتار کنیم.
ما نباید همچون کسی که در چاله گیر افتاده است با هر رفتار مشکلات خود را بیشتر سازیم.
موسیقی از کنار هم قراردادن صداهایی که ارتباطی با یکدیگر ندارند، قطعاتی را بوجود می آورد که همچون یک معجزه عمل می کنند.
این قطعه ها از نظر گوشنواز بودن به حدی با کیفیت است که به سختی می توان باور کرد برآمده از آن صداهایی باشد که به تنهایی جذابیتی ندارند.
به همین ترتیب می توانیم زندگی خودمان را در نظر بگیریم، گاهی اتفاقات خوشایندی برایمان رخ می دهد که تصور می کنیم بهشت به زمین آورده شده است.
گاهی یک اتفاق بد چنان ما را درگیر می کند که تصور می کنیم هیچ روزنه دیگری برای نفس کشیدن وجود ندارد.
ما باید به موسیقی زندگی خودمان گوش بسپاریم.
قطعات موسیقی زندگیمان را مدیون کنار هم قرار گرفتن این پستی و بلندی ها هستیم.
توجه کنید که ممتد بودن یک صدای خوش، زیبایی خود را از دست خواهد داد و به صدای بوق ماشین تبدیل خواهد شد.
خود نظم دهی
موسیقی می تواند به ما بیاموزد که چطور حالات متضاد و گوناگون خود را تنظیم کنیم.
موسیقی اندازه هر صدا را تنظیم می کند و سکوت کردن را به ما می آموزد.
برای زیباتر شدن یک قطعه، همه اجزای موسیقی باید به اندازه مناسب خود در کنار هم قرار گیرند.
عصبانیت، شادی، ترس، افسردگی و همه احساسات می توانند وجود داشته باشند و مهم این است که بتوانیم آنها را تنظیم کنیم.
در موقعیت مناسب ناراحت باشیم اما به اندازه؛ در موقعیت مناسب خوشحال باشیم اما اندازه و حدود آن را تنظیم کنیم.
باید میزان نشان دادن احساسات را از همین آهنگ های ساده ای که می شنویم بیاموزیم.
چرا برای بر هم نخوردن موسیقی زندگی خود کوشش نمی کنیم؟
جهان بینی موسیقیایی
ما هیچگاه یک آهنگ را تفکیک شده گوش نمی دهیم.
نت های آن را از هم جدا نمی کنیم و همه صداهای زیبا و غیر زیبا را در کنار هم به زیبایی تجربه می کنیم.
بنابراین موسیقی به ما می آموزد که ما می توانیم زندگی خود را کلی تر ببینیم.
مانباید روی جزییات ناگوار آن گیر کنیم و اتفاقات تلخ و شیرین را با هم در نظر بگیریم.
این جهان بینی موسیقایی است که به ما نشان می دهد یک خطا همه آهنگ را به چالش نمی کشد و ما کلیتی از آن موسیقی را در نظر می گیریم.
با رخ دادن یک اتفاق بد، دنیای ما به آخر نمی رسد و می توانیم اتفاقات خوب و بد گذشته را کنار هم ببینیم تا زیبا بودن کل گرایانه زندگی نمایان شود.
موسیقی تاثیرات شیمیایی گوناگونی در بدن دارد
پژوهشگران کشف کردند که موسیقی تاثیر شیمیایی گوناگونی در بدن دارد.
پس با تاثیر بر اعصاب مهم به متعادل کردن سطوح هورمون های شادی مغز کمک می کند.
مهم این است که چگونه و به چه نوع موسیقی گوش فرا دهیم.
اگر موسیقی فرحبخش باشد، می تواند تاثیر مثبت و خوبی روی فرد بگذارد.
هنگام ترشح هورمون های نشاط آور، سطح آن در خون افزایش می یابد و باعث انبساط خاطر در فرد می شود.
گاهی کلام برخی از موسیقی ها هدایت کننده نیست و ایده هایی را به شنونده القا می کند که مثبت نیست.
گاهی موسیقی بدوم کلام است و گاهی توام با کلام.
موسیقی همراه با کلام های مثبت و خوب همچون اشعار مولانا و حافظ تاثیر خوبی روی فرد می گذارد اما موسیقی مبتذل که حرفهای بد در آن زده شود تاثیر منفی دارد.
مطالب مرتبط:
تحلیل آهنگ سیروان خسروی بنام دوست دارم زندگی رو
تحلیل و دانلود موزیک ویدیو جدید اشوان به نام مغرور
تحلیل و دانلود موزیک زیبای مجید خراطها به نام زیر حکم
تحلیل و دانلود موزیک روزبه بمانی با نام بدون تاریخ بدون امضا
تحلیل و دانلود آهنگ شهاب مظفری با نام ادعا
همراه ما باشید:
آدرس کانال تلگرام خانم دکتر الهام مبلیان
آدرس اینستاگرام خانم دکتر الهام مبلیان
گردآورنده: نیما ملکی
402
نظرات