بی میلی کودکان در انجام تکالیف

در پست قبلی در مورد تمرین های کلاس های فوق برنامه کودکان مطالبی را مطرح کردم. اما در این پست می خواهم در مورد بی میلی کودکان به انجام تکالیف مدرسه راهکارهایی را ارائه دهم. همه ما تا حدودی با کودکانی مواجه بوده ایم که برای انجام تکالیف مدرسه بهانه های پایان ناپذیری می آورند تا انجام آن را به تاخیر بیندازند.

اما مهم ترین وظیفه ای که همه ما داریم این است که کودکان را در انجام تکالیف ترغیب و تشویق کرده و درس خواندن و انجام دادن تکالیف را به یک فعالیت مثبت و مفید و لذت بخش تبدیل کنیم. برای دستیابی به این هدف و وظیفه مهم راه حل های زیر بسیار موثر است :

بر نحوه ی درس خواندن فرزندتان نظارت کرده و علت یابی کنید:

اگر فرزند شما تکالیف مدرسه اش را انجام نمی دهد یا در انجام آن مشکل دارد ، باید به او کمک کنید تا علت را کشف کند و در حل و رفع آن تلاش کند. به سوالهای زیر پاسخ دهید تا علت را پیدا کنید :

آیا درس مشخصی وجود دارد که کودک نمیخواهد تکالیف آن را انجام دهد یا نسبت به انجام همه تکالیف بی میل است ؟

آیا این مشکل هر روز وجود دارد یا در مواقع خاصی اتفاق می افتد ؟

آیا درس ها برای کودک بیش از حد مشکل است و در یادگیری با مشکل مواجه شده است ؟

آیا عامل دیگری در خارج از مدرسه در این مسئله دخالت دارد ؟

در فرزند شما ترس و نگرانی به وجود آمده است ؟

به کمک این علت یابی می توانید دلیل بی میلی کودک را تشخیص داده و در حل آن با کودک همفکری و گفتگو کنید. این کار باعث می شود کودک در حل مسائل خود فکر کرده و تلاش کند در نتیجه مهارت حل مسئله را نیز یاد می گیرد.

مثلا اگر کودک فقط نسبت به انجام دادن تکالیف درس خاصی مشکل دارد احتمالا آن درس را به خوبی یاد نگرفته یا اینکه فرایند یادگیری برای او کسل کننده است. با گفتگو با کودک می توانید فرایند یادگیری را لذت بخش کنید و یا برای آموزش بهتر راهکارهایی را به او پیشنهاد دهید.برای مثال فرایند یادگیری را با بازی و معما همراه کنید.

مثبت باشید :

اگر فرزند شما در درس خاصی مشکل دارد با یادآوری موفقیت های او در درس های دیگر در او اعتماد به نفس ایجاد کنید. برای او توضیح دهید که انسان جایزالخطاست و همه ما ممکن است دچار اشتباهاتی شویم یا در مواردی نیاز به تلاش بیشتری داشته باشیم اما قطعا می توانیم هرچیزی را یاد بگیریم و به بهترین صورت ممکن از آن استفاده کنیم.

همراه با فرزندتان برنامه ریزی کنید :

همراه با کودک برنامه ای مناسب برای انجام تکالیف طراحی کنید. زمان بندی و برنامه ریزی درست در عملکرد کودکان بسیار مهم است. بدون برنامه ریزی و زمان بندی اغلب کودکان تکالیف خود را در ساعت های پایانی روز و هنگامی که خسته هستند و انرژی برای انجام تکالیف ندارند انجام می دهند و یا با بهانه های مختلف از انجام آنها دوری می کنند.

یک برنامه مشخص برای همه کودکان مناسب نیست.برنامه ریزی برای هر کودک با کودک دیگر متفاوت است. پس زمانی که در حال برنامه ریزی به کمک کودک هستید با توجه به شناختی که نسبت به او دارید و با سوالاتی که از او می پرسید زمان های مناسب برای انجام تکالیف را مشخص کنید.

مواردی که برای یک برنامه ریزی مناسب باید رعایت کنید شامل موارد زیر است :

1- هنگام برنامه ریزی انرژی کودک را در نظر بگیرید و بیش از توان او برایش برنامه درسی مشخص نکنید. (متناسب با انرژی و سن او برنامه ریزی کنید.)

2- کودک را در برنامه ریزی مشارکت دهید تا برنامه ای متناسب با شخصیت او داشته باشید.

3- از کودک خود در مورد انتخاب زمان های مناسب برای درس خواندن و انجام دادن تکالیف سوال کنید و اجازه دهید زمان های مناسبی که انرژی بیشتری دارد را برای انجام تکالیف انتخاب کند و با همفکری یکدیگر این کار را انجام دهید.

4- تکالیف کودک را به قسمت های کوچکتری تقسیم بندی کنید تا مجبور نباشد زمان طولانی به انجام تکالیف بپردازد و خسته شود.

5- در برنامه ریزی ، بعد از انجام هر تکلیف یک پاداش و تفریح برای او در نظر بگیرید تا انگیزه انجام تکالیف را به او بدهد. مثلا: بعد از انجام 45 دقیقه تکالیف با او بازی کنید ، فیلم مورد علاقه اش را همراه با هم ببینید و … .

6- برای انجام تکالیف از زمان سنج استفاده کنید زیرا از طریق زمان سنج کودک مفهوم زمان و برنامه ریزی و پایبندی به آن را بهتر درک می کند.

7- در آغاز کار برنامه ریزی های سبک برای کودک خود مشخص کنید تا از انجام آن ناامید نشود و بتواند آن را انجام دهد. موفقیت او را در پایبندی به برنامه مشخص شده تشویق و تحسین کنید.

8- پس از یک هفته موفقیت و پایبندی به برنامه مشخص شده برای کودک یک تشویقی در نظر بگیرید.

9- در پایان هفته برنامه مشخص شده را ارزیابی کنید و اگر نیازمند تغییر است به همراه کودک آن را اصلاح کنید.

تشویق تشویق تشویق :

تلاش های کودک را تحسین و تشویق کنید. انتظار نداشته باشید کار کودک بی نقص و کامل باشد. به یاد شته باشید که فرزند شما هر گام کوچکی که برمی دارد در جهت استقلال اوست پس حتما با تشویق او را حمایت کنید. تلاش کودک هر چقدر هم که کوچک باشد به مرور زمان کاملتر و بهتر می شود پس در مورد انتظارات خودتان از کودک تجدید نظر کنید و تلاش های کودک را بی ارزش و ناچیز نشمارید.

منبع :

چگونه با کودکم رفتار کنم ؟ نوشته دکتر گاربر ترجمه شاهین خزعلی

مطالب مرتبط :

والدین شاد کودکان شاد

کودک با اعتماد به نفس من

مسئولیت پذیری در کودکان

اصول تربیت فرزند موفق

سبک های فرزند پروری

تنبیه کردن کودکان

هوش های هشت گانه گاردنر

با ما همراه باشید :

آدرس کانال تلگرام دکتر الهام مبلیان